Grupa AA

Grupa AA „Tarnowo” spotyka się:
w każdy poniedziałek o godz. 18:00 – plebania (ul. Poznańska 92), sala na piętrze

Zarys historyczny grupy AA w Tarnowie Podgórnym

Plebania kościoła rzymsko-katolickiego w Tarnowie Podgórnym, salka na piętrze.
Jest wrzesień 2005 roku – w salce spotykają się ówczesny Proboszcz parafii śp. Zbigniew Sas oraz mieszkaniec Tarnowa Podgórnego, Stanisław – alkoholik.
Celem spotkania jest utworzenie grupy AA.
Prekursorem i ojcem duchowym grupy zostaje proboszcz a założycielem – Stanisław.
Tak powstaje grupa AA w Tarnowie Podgórnym.
Siedzibą jest salka na plebanii, a spotkania mają odbywać się co poniedziałek o 18:00. Grupa przyjmuje nazwę „Tarnowo”. Celem grupy jest wsparcie oraz pomoc chorym, uzależnionym od alkoholu.
Początki działalności nie należą do najłatwiejszych.
Przez okres pierwszych trzech miesięcy nie pojawiła się żadna uzależniona osoba, mimo tego, iż po pomóc przychodzili najbliżsi oraz rodziny. Jednakże wytrwałość założyciela grupy zaczyna przynosić owocne rezultaty. W spotkaniach zaczynają brać czynny udział uzależnieni od alkoholu z Gminy Tarnowo Podgórne i innych gmin oraz Poznania. Przez okres 15 lat z gościnnych progów Grupy AA skorzystało ponad 200 osób.
Grupa AA działa na rzecz trzeźwego trybu życia w społeczeństwie.
Należy do Intergrupy Wielkopolska w Poznaniu. Prowadzi aktywną i owocną współpracę z księdzem Proboszczem oraz księdzem wikariuszem parafii, Urzędem Gminy Tarnowo Podgórne, Gminną Komisją Rozwiązywania Problemów Alkoholowych oraz Poznańskim Stowarzyszeniem Abstynentów. Współpraca opiera się na pełnym zrozumieniu i akceptowaniu działalności Grupy AA.
Grupa AA jako grupa wsparcia organizuje, oprócz spotkań AA, także:
  •  spotkania rodzinne,
  • imprezy okolicznościowe – spotkania Wielkanocne, wigilijne, rocznicowe,
  • obozy integracyjne – dla uzależnionych i ich rodzin,
  • zabawy – dla członków i ich rodzin oraz członków z innych Grup AA,
  • rajdy abstynenckie – Klonowy Liść.

Grupa AA” Tarnowo” działa i powinna działać na pożytek całego społeczeństwa.

opracował

Stanisław

-rzecznik Grupy AA Tarnowo Podgórne

Modlitwa o Pogodę Ducha

Boże, użycz mi pogody ducha, abym godził się z tym, czego zmienić nie mogę, odwagi, abym zmieniał to, co zmienić jestem w stanie, i mądrości, abym odróżniał jedno od drugiego.

Wspólnota Anonimowych Alkoholików jest jedną z najbardziej znanych grup samopomocowych dla osób uzależnionych od alkoholu. Za datę powstania Wspólnoty przyjęto dzień 10 czerwca 1935 roku, a założyło ją dwóch skrajnie wyczerpanych alkoholików – makler giełdowy Bill Wilson oraz chirurg dr Bob Smith.

W roku 1938 opracowano tekst Dwunastu Kroków, tj. propozycję kolejności posunięć na drodze do trzeźwości, a w roku 1946 sformułowano i opublikowano pierwszą wersję Dwunastu Tradycji.

W roku 1955 zatwierdzono godło AA, którym jest koło z wpisanym weń trójkątem. Koło oznacza ogólnoświatową Wspólnotę AA, a poszczególne boki trójkąta symbolizują wyzdrowienie, jedność i służbę. Proponowany przez Wspólnotę AA program zdrowienia zawarty jest w 12-tu Krokach, a zachowaniu jedności Wspólnoty służy 12 Tradycji.

Podstawowe informacje na temat Wspólnoty zawiera PREAMBUŁA:
„Anonimowi Alkoholicy są Wspólnotą mężczyzn i kobiet, którzy dzielą się nawzajem swoim doświadczeniem, siłą i nadzieją, aby rozwiązać swój wspólny problem i innym pomagać w zdrowieniu z alkoholizmu. Jedynym warunkiem uczestnictwa jest chęć zaprzestania picia. Nie ma w AA żadnych składek ani opłat, jesteśmy samowystarczalni poprzez własne dobrowolne datki. Wspólnota AA nie jest związana z żadną sektą, wyznaniem, partią, organizacją lub instytucją; nie angażuje się w żadne publiczne polemiki; nie zajmuje stanowiska w jakichkolwiek sporach. Naszym najważniejszym celem jest pozostawać trzeźwymi i pomagać innym alkoholikom w osiągnięciu trzeźwości”.

DWANAŚCIE KROKÓW

l. Przyznaliśmy. że jesteśmy bezsilni wobec alkoholu i że przestaliśmy kierować swoim życiem.
2. Uwierzyliśmy, że Siła Większa od nas samych może przywrócić nam zdrowie.
3. Postanowiliśmy powierzyć naszą wolę i nasze życie opiece Boga, jakkolwiek Go pojmujemy.
4. Zrobiliśmy gruntowny i odważny obrachunek moralny.
5. Wyznaliśmy Bogu, sobie i drugiemu człowiekowi istotę naszych błędów.
6. Staliśmy się całkowicie gotowi, aby Bóg uwolnił nas od wszystkich wad charakteru.
7. Zwróciliśmy się do Niego w pokorze, aby usunął nasze braki.
8. Zrobiliśmy listę osób, które skrzywdziliśmy i staliśmy się gotowi zadośćuczynić im wszystkim.
9. Zadośćuczyniliśmy osobiście wszystkim, wobec których było to możliwe, z wyjątkiem przypadków, gdy zraniłoby to ich lub innych.
10. Prowadziliśmy nadal obrachunek moralny, z miejsca przyznając się do popełnionych błędów.
11. Dążyliśmy poprzez modlitwę i medytację do coraz większej więzi z Bogiem. jakkolwiek Go pojmujemy, prosząc jedynie o poznanie Jego woli wobec nas oraz o siłę do jej spełnienia.
12. Przebudzeni duchowo w rezultacie tych kroków, staraliśmy się nieść posłanie innym alkoholikom i stosować te zasady we wszystkich naszych poczynaniach.

DWANAŚCIE TRADYCJI

1. Nasze wspólne dobro powinno być najważniejsze, wyzdrowienie każdego z nas zależy bowiem od jedności Anonimowych Alkoholików.
2. Jedynym i najwyższym autorytetem w naszej Wspólnocie jest miłujący Bóg, jakkolwiek może się on wyrażać w sumieniu każdej grupy. Nasi przewodnicy są tylko zaufanymi sługami, oni nami nie rządzą.
3. Jedynym warunkiem przynależności do AA jest pragnienie zaprzestania picia.
4. Każda grupa powinna być niezależna we wszystkich sprawach, z wyjątkiem tych, które dotyczą innych grup lub AA jako całości.
5. Każda grupa ma jeden główny cel: nieść posłanie alkoholikowi, który wciąż jeszcze cierpi.
6. Grupa AA nigdy nie powinna popierać, finansować ani użyczać nazwy AA żadnym pokrewnym ośrodkom, ani jakimkolwiek przedsiębiorstwom, ażeby problemy finansowe, majątkowe lub sprawy ambicjonalne nie odrywały nas od głównego celu.
7. Każda grupa AA powinna być samowystarczalna i nie powinna przyjmować dotacji z zewnątrz.
8. Działalność we Wspólnocie powinna na zawsze pozostać honorowa; dopuszcza się jednak zatrudnianie niezbędnych pracowników w służbach AA.
9. Anonimowi Alkoholicy nie powinni nigdy stać się organizacją; dopuszcza się jednak tworzenie służb i komisji bezpośrednio odpowiedzialnych wobec tych, którym służą.
10. Anonimowi Alkoholicy nie zajmują stanowiska wobec problemów spoza ich wspólnoty, ażeby imię AA nigdy nie zostało uwikłane w publiczne polemiki.
11. Nasze oddziaływanie na zewnątrz opiera się na przyciąganiu, a nie na reklamowaniu; musimy zawsze zachowywać osobistą anonimowość wobec prasy, radia i filmu.
12. Anonimowość stanowi duchową podstawę wszystkich naszych Tradycji, przypominając nam o pierwszeństwie zasad przed osobistymi ambicjami.